rakowo.org.pl

a co do "mowy". w okresie rabacji, uczestnicy tejże, mówiący przecież po Polsku, twierdzili że są... Mazurami a nie Polakami
A minęło 172 lata od tego wydarzenia. Warto sie zastanowić czy 100 lat temu a 72 od rabacji, wszyscy mówcy po polsku i tylko w tym języku czyli się polakami .. a jeśli nie to dlaczego?

witam
w mojej ocenie autorowi chodzi o zbieżność dat (11.11). na końcu filmu jest na ten temat krótki "flash". Dotyczy tez, wagi tego zwycięstwa i znaczenia dla świadomości "narodu" (czyt. szlachty) w tamtych czasach.
Koncepcja połączenia tych faktów-wydarzeń, w mojej ocenie, całkiem udana bo sensowna

Dziwna ta "dyskusja'". Czyżby autor tego materiału sugerował, że Sobieski rozmawiał ze swym wojskiem po turecku? Jasne, że nikt tego wprost nie mówi, ale po jakiego grzyba te dziwne i utajnione zabiegi zamiast prostej deklaracji w kwestii zasadniczej roli języka narodowego w dziele Odrodzenia Polski, albo też zaprzeczenie tejże tezie i wskazanie innej decydującej wartości.
Szczepan Kropaczewski

Rok 2017 był w Czerniejewie - miejscu urodzenia ks. Onufrego Kopczyńskiego, był obchodzony uroczyście jako Rok Jego Imienia. Wiersz został napisany w czasie, kiedy widoczny na zdjęciu pomnik znajdował się w zmienionym teraz wystroju otoczenia.


Kopczyński


Mowo narodowa, Ojczyzny spoino...
lechowy praojców święty depozycie.
Czysta i klarowna jak szlachetne wino
i słodka jak nektar... a droższa niż życie!

Mowo, która łączysz i wioski i miasta,
boś jednym kodeksem złączona rodaka...
dziś, cudem jednoczysz wszystkie dzieci Piasta,
bo jesteś tożsama dla Kurpia i Kraka!

Równa dla Mazura, Kaszuba, Ślązaka...
a każdy Cię sławi jednakowym rytem.
Mowo mego ludu! Ty mowo Polaka
jesteś mą miłością, jesteś mym zachwytem!

Dzięki ci Andrzeju, nasz wielki Pijarze,
pierwszy prekursorze gramatycznych reguł
za dzieło zjednania coś zostawił w darze,
by wspólny w niewoli połączył nas szczegół...

Wolny się zrodziłeś z czerniejewskiej roli
i wolny odszedłeś śród stolicy glorii...
Nie dałeś swej mowie skundlić się w niewoli,
boś prawa jej zawarł w nauki teorii...

Rzeczownik, zaimek, dwukropek, przymiotnik
uczy nauczyciel zasłuchane dziatki...
Chyli się na pomnik zielony żywotnik,
a młodzież pod cokół składa białe kwiatki...

I sztandar na wietrze łopocze czerwienią,
tuląc od zawiei ognisty kaganiec,
młodzi nigdy mowy swych ojców nie zmienią,
to Twoja zasługa i chwała, i szaniec...

.
Sz. K.

25.11.2008r.

O decydującym czynniku odzyskania niepodległości przez Polskę, piszę w felietonie zatytułowanym"Na początku było Słowo" który powinien ukazać się niebawem na portalu "informajelokalne.pl. Każdy sukces ma wielu ojców, niewątpliwie, ale - jakkolwiek to zabrzmi - matka jest tylko jedna. Co więc było ową matką, która zrodziła niepodległą Polskę po 123 latach niewoli? niewątpliwie i zasadniczo było nim polskie słowo zachowane w polskich domach i rodzinach, to ono pozwoliło zachować nam tożsamość narodową i pomimo lat germanizacji i rusyfikacji pozwoliło ponownie zjednoczyć Naród i zrzucić jarzmo niewoli. My, mieszkańcy Ziemi Czerniejewskiej możemy zaś być dumni z tego, że to pośród nas urodził się "Pierwszy Twórca Gramatyki Języka Polskiego" Andrzej Onufry Kopczyński.
Szczepan Kropaczewski